Jakub. Jedno imię wiele historii.

James Byron Dean urodził się 8 lutego 1931 roku w Marion (Indiana, USA). Był synem Wintona Deana i Mildred Wilson Dean. Gdy miał 6 lat razem z rodziną przeniósła się do Santa Monica w Kalifirni a gdy mial 9 lat zmarła mu matka z którą był bardzo zżyty. Nie potrafiący poradzić sobie z wychowaniem dziewięciolatka, ojciec wysłał chłopca do Fairmount w Indianie, gdzie zamieszkał na farmie u swojego stryjostwa, Ortense i Marcusa Winslowów.
Na ekranie po raz pierwszy pojawił się w 1950 roku w telewizyjnej reklamie Pepsi. W październiku 1951 roku, za namową Whitmore’a i Bracketta,w przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie pracował przy teleturnieju Beat the Clock, gościnnie wystąpił także w kilku serialach telewizji CBS: The Web, Studio One, Lux Video Theater. W tym samym czasie występował również na Broadwayu, gdzie otrzymał nagrodę dla najlepiej zapowiadającego się aktora. Niedługo później przyjęty został do Actors Studio, gdzie pod okiem Lee Strasberga ćwiczył aktorstwo metodyczne. Dumny z przynależności do owego stowarzyszenia, w liście z 1952 roku napisał do rodziny: To najlepsza szkoła aktorska, jest tu kilku wspaniałych ludzi, takich jak Marlon Brando, Julie Harris, Arthur Kennedy, Mildred Dunnock. Niewielu może się tu dostać. To jedna z najlepszych rzeczy, jaka może przytrafić się aktorowi. Jestem jedną z najmłodszych przyjętych osób. Żył krótko – zaledwie 24 lata – lecz już za życia stał się legendą kina, jednym z tych, którzy mają szansę stać się największymi gwiazdami w historii. W swojej niedługiej karierze zagrał zaledwie trzy większe role w filmach: Na wschód od Edenu, Buntownik bez powodu, Olbrzym a jego fankluby rosły jak grzyby po deszczu, każdy chciał być w kręgu jego znajomych. Zmarł we wrześniu 1955 roku w wypadku samochodowym. Stał się nieśmiertelną ikoną młodzieńczego buntu i taką ikoną pozostał już na zawsze.

miał włosko-żydowskie korzenie. Urodził się 10 lipca 1922 roku w nowojorskim Bronksie, gdzie dorastał w trudnych warunkach. Bił się już jako dziecko, by zabawiać dorosłych i zarabiać na utrzymanie mieszkania. Trudne warunki mieszkaniowe, ubóstwo, przestępczość – włoscy imigranci nie mieli łatwo w Stanach Zjednoczonych. Część prowadziłą biedne życie, inni zostawali gangsterami. Młody LaMotta próbował obrabować jubilera, za co trafił do poprawczaka. Z czasem Jake wybrał drogę sportowca, by wyrwać się z ubóstwa. Pierwszą zawodową walkę stoczył w 1941 roku w wieku 19 lat. Był nieustępliwy i agresywny. Potrafił przyjąć najmocniejsze uderzenia. Szarżował na rywala ciągle będąc w jego zasięgu. Był pierwszym bokserem, któremu udało się pokonać legendarnego Sugar Raya Robinsona w 1943 roku. 6 lat później Jake LaMotta zdobył mistrzostwo świata w wadze średniej. Pokonał francuskiego mistrza Michaela Cerdana. Miało dojść do rewanżu, jednak rywal zginął w wypadku lotniczym. LaMotta bronił tytułu w zwycięskich walkach z Tiberio Mitrim i Laurentem Dauthuillem, którego znokautował na kilkanaście sekund przed końcem pojedynku. W 1951 roku doszło do ostatniej walki z Sugarem Rayem Robinsonem, który okazał się wyraźnie lepszy. Mimo woli walki ze strony „Wściekłego byka” sędzia przerwał pojedynek w 13 rundzie. LaMotta przeszedł do kategorii półciężkiej, jednak nie walczył w niej długo i w 1954 roku stoczył ostatnią zawodową walkę w wieku 32 lat. Nie brakuje nawet głosów, że miał najtwardszą szczękę w historii tej dyscypliny. Padł na deski tylko raz, dwa lata przed końcem kariery, gdy walczył już w wadze półciężkiej. Wcześniej nikt nie mógł się pochwalić takim osiągnięciem.
Stoczył ponad 100 walk, wygrał zdecydowaną wiekszość z nich, był mistrzem wagi średniej, toczył spektakularne walki ze słynnym Sugar Ray Robinsonem. Jake LaMotta, bokser, którego genialnie sportetował Robert De Niro w oskarowym "Wściekłym Byku", zmarł w wieku 95 lat.

Jacob Ludwig Karl Grimm niemiecki filolog, leksykograf, członek Akademii Nauk w Berlinie, brat Wilhelma Karla Grimma, jeden z braci Grimm. Urodził się w 1785 roku w Hanau w rodzinie prawnika Philippa Grimma. Również jak ojciec studiował prawo. W roku 1815 odchodzi ze służby w dyplomacji, poświęcając się badaniom starych niemieckich tekstów. Pracuje jako bibliotekarz w bibliotece elektora w Kassel. W latach 1830–1837 jest profesorem języka niemieckiego i literatury na uniwersytecie w Getyndze oraz bibliotekarzem w bibliotece uniwersyteckiej. Wraz z Wilhelmem zostają wydaleni z uniwersytetu po podpisaniu rezolucji protestacyjnej, której sygnatariusze (tzw. Göttinger Sieben) domagali się większych swobód obywatelskich. Opuszcza Getyngę i w roku 1841 zostaje profesorem uniwersytetu w Berlinie oraz członkiem Pruskiej Akademii Nauk. W 1842 otrzymuje Pruski Order „Pour le Mérite”. Poświęca się badaniom naukowym i pracy nad słownikiem języka niemieckiego Deutsches Wörterbuch. Przewodniczy zjazdom germanistów niemieckich (1847 i 1848) we Frankfurcie n.M. i w Lubece.W 1848 składa swój mandat posła do zgromadzenia narodowego (Nationalversammlung) i wycofuje się z działalności politycznej. W 1838 Jakob i Wilhelm Grimm rozpoczęli pracę nad monumentalnym słownikiem języka niemieckiego Deutsches Wörterbuch, którego pierwszy tom został ukończony w roku 1852 (opublikowany w 1854). Jacob Grimm zdążył opracować cztery tomy: hasła A, B, C, F. Największy rozgłos przyniosło braciom Grimm zebranie i opracowanie baśni ludowych, które jako Baśnie braci Grimm zyskały duży rozgłos zarówno w Niemczech, jak i innych krajach, w których były tłumaczone. Ich zbieranie rozpoczęto w roku 1806. W latach 1812–1815 ukazały się dwa tomy Kinder- und Hausmärchen Jacoba i Wilhelma Grimmów.
Zmarł w 1863 r. w Berlinie.

włoski kompozytor muzyki operowej, wolnomularz. Jeden z najwybitniejszych kompozytorów operowych wszech czasów.
Giacomo Puccini przychodzi na świat w Lukce w 1858 r. jako jedno z siedmiorga dzieci Michela i Albiny Puccinich i piąty z rzędu kontynuator znamienitych rodzinnych tradycji muzycznych. Ojciec, Michele, prowadził orkiestrę miejską, był także organistą w katedrze i kompozytorem muzyki religijnej. Dziad, Domenico, był również kompozytorem, autorem utworów orkiestrowych i fortepianowych. Muzykami byli także pradziad Antonio i prapradziad Giacomo . W wieku pięciu lat, po śmierci ojca, mały Giacomo został wysłany do nauki u wuja, którego zdaniem chłopiec był niezbyt zdolny i przede wszystkim mało zdyscyplinowany. Tym niemniej Puccini został organistą. Pierwsze zachowane kompozycje Pucciniego pochodzą z lat 1876 (Preludium na orkiestrę e-moll) i 1877 (kantata i motet). Był skromny i nieśmiały. Publiczne zabieranie głosy było dla niego torturą, a oklaski i owacje publiczności na jego cześć wprawiały go w zakłopotanie. "Tosca” (1900), "Madame Butterfly” (1904) i niedokończona "Turandot” zapewniły mu nieśmiertelność.

był bankierem i członkiem wpływowej rodziny Rothschildów.
James de Rothschild urodził się we Frankfurcie w 1792 roku i był piątym synem i najmłodszym dzieckiem założyciela bankierskiej dynastii Amschela Mayera Rothschilda (1744–1812). Do Paryża Rothschild przeniósł się w 1811 i rozszerzył w 1817 rodzinny interes poprzez otwarcie banku w Paryżu – de Rothschild Frères. Był doradcą dwóch królów Francji, stał się najpotężniejszym bankierem w kraju i po wojnach napoleońskich, odegrał znaczącą rolę w finansowaniu budowy kolei i przedsiębiorstw górniczych, które pomogły dokonać Francji przemysłowego postępu. Pomimo tego swoją przedsiębiorczość wykorzystywał w inwestowaniu w import herbaty i zakup winnicy, przez co stał się najbogatszym człowiekiem w ówczesnym świecie.
W 1822 roku James Rothschild wraz z czterema braćmi został nobilitowany do tytułu barona przez Franciszka II Habsburga. W tym samym roku został mianowany konsulem generalnym w Austrii, zaś w 1823 roku odznaczony francuską Legią Honorową II klasy. Zmarł w 1868 w Paryżu.