Anna. Jedno imię, wiele historii.

Anna German, a właściwie Anna Wiktoria German-Tucholska, urodzona 14 lutego 1936 roku w Urgenczu (w sowieckim wówczas Uzbekistanie), to polska piosenkarka, kompozytorka oraz aktorka. Po tym, gdy ojciec Anny German, Eugeniusz German, został zastrzelony przez NKWD, jej matka, Irma Martens, wraz z młodą Anią wyjechała do Polski. Zamieszkały we Wrocławiu, gdzie Irma została wykładowczynią języka niemieckiego, a Anna poszła do szkoły – wtedy nauczyła się języka polskiego. Laureatka festiwali m.in. w Monte Carlo, Wiesbaden, Bratysławie, San Remo, Neapolu, Viareggio, Cannes, Ostendzie, Sopocie, Opolu, Kołobrzegu, Zielonej Górze. Była pierwszą Polką, która wystąpiła w San Remo. Dwukrotnie uznana za najpopularniejszą polską piosenkarkę wśród Polonii amerykańskiej (1966, 1969). Zdobywczyni złotej płyty za longplay Człowieczy los nagrany w 1970 roku.

bohaterka klasycznej powieści rosyjskiego pisarza Lwa Tołstoja Anna Arkadiewna Karenina (z domu księżniczka Obłońska) – młoda żona Aleksieja Karenina i matka ośmioletniego Sierioży (a także, później, maleńkiej Anny, której ojcem jest Aleksy Wroński). Jej mąż piastuje wysokie stanowisko w Petersburgu, dzięki czemu Anna obraca się w kręgach liczących się rosyjskich rodów; cieszy się w tym towarzystwie sympatią. Odznacza się urodą i elegancją. Jest osobą energiczną i stanowczą, a przy tym – wspaniałą matką i dobrą żoną; mąż jednak nie darzy jej wielką miłością, a właśnie za tym uczuciem Anna tak bardzo tęskni. Chociaż w ich związku brakuje uczuć i prawdziwej miłości, kobieta jest jednocześnie szczęśliwą matką małego Serioży, który ma 8 lat. Brat bohaterki, Stiepan Obłoński, prosi o pomoc: po tym jak zdradził swoją żonę Dolly z guwernantką, pragnie przebaczenia od swojej ukochanej. Podczas podróży Anna poznaje hrabiego Aleksego Wrońskiego, adoratora siostry bratowej (Kitty Szczerbackiej), który wzbudza w jej sercu mnóstwo uczuć i namiętność, a to znowu skutkuje romansem tej dwójki.

najmłodsza córka Sigmunda i Marthy Freudów, austriacko-brytyjska terapeutka dziecięca. Członkini Wiedeńskiego Instytutu Psychoanalizy od roku 1922 i jego dyrektorka w latach 1925–1938, od 1959 r. honorowa członkini Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki.
1923 roku Anna Freud zaczęła własną praktykę psychoanalityczną. Zajmowała się ona psychoanalityczną psychologią dziecka. Jej pracę skupiały się na badaniach ego i możliwości jego społecznego dopasowania. Poprzez wydarzenia związane z II wojną światową Anna Freud zmuszona była opuścić Austrię. Wyjechała do Londynu, gdzie zajmowała się badaniem i pomocą dzieciom, które były poszkodowane w wyniku wojny: przeżyły obozy koncentracyjne czy też straciły rodziców. Praca ta pozwoliła jej opracować badania dotyczące mechanizmów obronnych osobowości. Anna Freud zmarła 9 października 1985 roku w Londynie. Ośrodek, w którym pracowała, został nazwany jej imieniem. Dom, w którym mieszkała, po jej śmierci stał się muzeum jej ojca – Zygmunta Feuda.