Zofia. Jedno imię, wiele historii.

urodziła się 10 listopada 1884 r. w Warszawie. Ukończyła prywatną pensję, studiowała na tajnym Uniwersytecie Latającym. Z domu rodzinnego wyniosła liberalną kulturę literacką, znajomość języków, kontakty z pisarzami i intelektualistami. Zaczęła pisać bardzo wcześnie; jej debiutem książkowym była dobrze przyjęta przez krytykę powieść „Kobiety" (1906). W pierwszym okresie twórczości Nałkowska pisała powieści psychologiczno-obyczajowe, utrzymane w młodopolskiej poetyce, w których najważniejszym wątkiem jest sytuacja społeczna i życie wewnętrzne kobiet. Bohaterki Nałkowskiej nie godzą się na konwenanse obyczajowe, tęsknią do wolności, chcą żyć na własnych prawach.

(ur. 21 stycznia 1840 w Hastings, East Sussex, zm. 7 stycznia 1912 w Rotherfield) – pierwsza szkocka lekarka, sufrażystka, działaczka na rzecz otwarcia dla brytyjskich kobiet drogi do edukacji medycznej, kariery zawodowej i niezależności finansowej, założycielka pierwszych medycznych szkół dla kobiet w Londynie (1874) i w Edynburgu (1886) oraz szpitali dla kobiet i dzieci w obu miastach. Odmówiono dostępu do profesjonalnej edukacji medycznej jako młodej kobiecie, Jex-Blake i sześciu innym kobietom (Isabel Thorn, Edith Pechey, Matilda Chaplin, Helen Evans, Mary Anderson i Emily Bovell) – które stały się znane jako „Edinburgh Seven” – prowadziły kampanię przez prawie dziesięć lat walczyły o prawo kobiet do uczęszczania do szkół medycznych i wykonywania zawodu lekarza. Prace Siódemki przyciągnęły międzynarodową uwagę i wsparcie wybitnych lekarzy i naukowców, w tym Karola Darwina. Ich kulminacją były zamieszki w Sali Chirurgów, które miały miejsce 18 listopada 1870 roku, podczas których Jex-Blake i jej rówieśnicy zostali zaatakowani przez studentów i wykluczeni z Royal College of Surgeons, gdzie mieli pisać egzaminy z anatomii.

powieściopisarka, publicystka, współzałożycielka dwóch tajnych organizacji w okupowanej Polsce: Frontu Odrodzenia Polski oraz Rady Pomocy Żydom "Żegota". Urodziła się 10 sierpnia 1889 roku w Kośminie k. Lublina, zmarła 9 kwietnia 1968 roku w Bielsku-Białej.
Pochodziła ze sławnego rodu Kossaków. Zofia Kossak-Szczucka, później Zofia Kossak-Szatkowska była córką Anny Kisielnickiej-Kossakowej i Tadeusza Kossaka – bliźniaczego brata malarza Wojciecha; wnuczką słynnego batalisty Juliusza Kossaka herbu Kos; siostrą stryjeczną poetki Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, satyryczki Magdaleny Samozwaniec i malarza Jerzego Kossaka.
Większość jej dzieł docenionych przez krytykę powstała w dwudziestoleciu międzywojennym. Przede wszystkim wielkie powieści historyczne: "Złota wolność", "Trembowla", "Beatum scelus" i trylogia, która przyniosła jej światowy rozgłos: "Krzyżowcy", "Król trędowaty", "Bez oręża".

(1899-1978), ps. Doktor, lekarz, z tytułem doktor wszechnauk lekarskich. Członek ZSP od listopada 1939, następnie ZWZ i AK, a także Przysposobienia Wojskowego Kobiet. Od stycznia do listopada 1946 szef łączności i kolportażu w Zarządzie Obszaru Centralnego Zrzeszenia WiN. Więzień polityczny w latach 1946-1956. Oficer Wojska Polskiego w stopniu majora od 1944.
Po wybuchu II wojny światowej przebywała we Lwowie. Była tam przewodniczącą Komisji Poborowej ochotniczego batalionu Pomocniczej Służby Wojskowej. Do Warszawy wróciła w listopadzie tego samego roku i od razu działała w konspiracji w ZSP, ZWZ i AK. Pracowała w szpitalu św. Ducha i w IV Ośrodku Zdrowia Zarządu Miejskiego m.st. Warszawy. Jeden z pierwszych punktów kontaktowych mieścił się w jej mieszkaniu przy ul. Fałata 6.

(ur. w 1881 lub 1882 w Nowym Siole pod Stryjem, zm. 10 maja 1921 w Szczawnicy) – polska pisarka dla dzieci, tłumaczka i poetka. Zapoczątkowała adaptowanie utworów ludowych w literaturze dla dzieci. Ojciec pisarki Józef Rogosz znany był jako publicysta i pisarz. Zofia, podtrzymując rodzinne tradycje, zajęła się pisarstwem. Wydała kilkanaście książek dla młodszych dzieci, wykazując głębokie zrozumienie dziecka, oryginalność pomysłów, duże poczucie humoru i wysoki poziom literacki. Swoją działalność traktowała jako pracę oświatową na rzecz nie tylko dzieci, ale i ich opiekunów.